موسسه آموزش عالی حوزوی امام رضا علیه السلام (وابسته به دفتر تبلیغات اسلامی)
مدیر مسئول : حجت الاسلام دکتر شمس الله مریجی
سردبیر و مدیر اجرایی : حجت الاسلام اصغر میرزاپورفصلنامه تخصصی اسلام پژوهان6شماره یازدهم-تابستان 9820190823بازخوانی نظریه «علمای ابرار» در مقام علمی اهل بیت(ع)بازخوانی نظریه «علمای ابرار» در مقام علمی اهل بیت(ع)19426924610.22081/iqiri.2019.69246FAجعفر علی نقیمصطفی سلیمانیاناستاد سطح عالی حوزه علمیه قم /
دانش پژوه سطح4 شیعهشناسی مؤسسه آموزش عالی حوزوی امام رضا(ع)Journal Article20190906به باور امامیه، علم غیب و آگاهی لدنّی یکی از ویژگیها و بایستگیهای امام به شمار میرود. این مقام علمی والایی که شیعیان برای اهل بیت(ع) قائلند، توسط برخی نویسندگان (به ویژه نویسنده کتاب مکتب در فرآیند تکامل) مورد تشکیک و تردید قرار گرفته است. بر اساس نگره آنان _ که به نظریه علمای ابرار شهرت یافته _ اعتقاد شیعیان مبنی بر اینکه اهل بیت(ع) از دانش الهی برخوردار بوده و آگاهی لدنّی دارند، واقعیت خارجی نداشته و این اندیشه در قرن دوم و پس از آن، توسط جریان غلو در تفکر شیعیان وارد و رائج شده است. نوشتار پیش رو با هدف اثبات و تبیین صحیح عقاید شیعه در این موضوع، به بررسی آیات و روایات مربوطه پرداخته و روشن ساخته است که اعتقاد شیعیان معاصر مطابق همان اعتقاد شیعیان قرن اول بوده و چنین مقام علمی والایی توسط خود ائمه(ع) طرح و تأیید شده و مبتنی بر دادههای قرآنی و روایی است. از اینرو، این گمانه که ائمه(ع) فاقد علم غیب بوده و فقط علمای ابرار هستند باطل است و دلایل متقن مختلفی در نقد و رد آن وجود دارد. روش پژوهش در این نوشتار کتابخانهای بوده و نگارنده، با رویکرد تحلیلی - انتقادی به رد نگره فوق پرداخته است. در فرآیند نقد، علاوه بر بهرهگیری از روایاتی که در اسناد آنها متهمین به غلو وجود ندارند، از اقوال دانشمندان علوم مختلف در قرنهای گوناگون بهره برده شده تا معلوم شود اعتقاد به این مقامات، نگرش عده خاصی از شیعیان در زمانی محدود نبوده است.به باور امامیه، علم غیب و آگاهی لدنّی یکی از ویژگیها و بایستگیهای امام به شمار میرود. این مقام علمی والایی که شیعیان برای اهل بیت(ع) قائلند، توسط برخی نویسندگان (به ویژه نویسنده کتاب مکتب در فرآیند تکامل) مورد تشکیک و تردید قرار گرفته است. بر اساس نگره آنان _ که به نظریه علمای ابرار شهرت یافته _ اعتقاد شیعیان مبنی بر اینکه اهل بیت(ع) از دانش الهی برخوردار بوده و آگاهی لدنّی دارند، واقعیت خارجی نداشته و این اندیشه در قرن دوم و پس از آن، توسط جریان غلو در تفکر شیعیان وارد و رائج شده است. نوشتار پیش رو با هدف اثبات و تبیین صحیح عقاید شیعه در این موضوع، به بررسی آیات و روایات مربوطه پرداخته و روشن ساخته است که اعتقاد شیعیان معاصر مطابق همان اعتقاد شیعیان قرن اول بوده و چنین مقام علمی والایی توسط خود ائمه(ع) طرح و تأیید شده و مبتنی بر دادههای قرآنی و روایی است. از اینرو، این گمانه که ائمه(ع) فاقد علم غیب بوده و فقط علمای ابرار هستند باطل است و دلایل متقن مختلفی در نقد و رد آن وجود دارد. روش پژوهش در این نوشتار کتابخانهای بوده و نگارنده، با رویکرد تحلیلی - انتقادی به رد نگره فوق پرداخته است. در فرآیند نقد، علاوه بر بهرهگیری از روایاتی که در اسناد آنها متهمین به غلو وجود ندارند، از اقوال دانشمندان علوم مختلف در قرنهای گوناگون بهره برده شده تا معلوم شود اعتقاد به این مقامات، نگرش عده خاصی از شیعیان در زمانی محدود نبوده است.موسسه آموزش عالی حوزوی امام رضا علیه السلام (وابسته به دفتر تبلیغات اسلامی)
مدیر مسئول : حجت الاسلام دکتر شمس الله مریجی
سردبیر و مدیر اجرایی : حجت الاسلام اصغر میرزاپورفصلنامه تخصصی اسلام پژوهان6شماره یازدهم-تابستان 9820190823بررسی سبک زندگی شیعیان سرزمین شام قرن چهارم تا هفتم با تأکید بر آداب و رسومبررسی سبک زندگی شیعیان سرزمین شام قرن چهارم تا هفتم با تأکید بر آداب و رسوم43686924710.22081/iqiri.2019.69247FAهادیشمس آبادیدانش پژوه رشته تاریخ تشیع، موسسه امام رضا(ع)Journal Article20190404پس از چند سده پیشرفت تمدنی در جوامع اسلامی، هجوم دشمنان صلیبی و غیر صلیبی، جنگهای پیاپی و درگیریهای داخلی و نیز تکفیر مسلمانان از سوی برخی از مذاهب اسلامی، جامعه اسلامی عقبگردی به سمت و سوی جاهلیت داشت. به طوری که جوامع اسلامی، دچار دگرگونی فکری و رفتاری شدند و شیوههای نوین زندگی افراد در جامعه اسلامی، که دارای ارزشهای مذهبی و سنتی بود، از جامعه شیعی فاصله گرفت و این عقبگرد با پذیرش سایر فرهنگهای بلاد غیر اسلامی همراه شد. اینگونه سبک زندگی در افکار و رفتار، نه تنها عامل پیشرفت نشد، بلکه موجبات افزایش عقب افتادگی جوامع اسلامی و تسلط دشمنان دین و ملت شد. این دگرگونی در سبک زندگی شیعیان سبب تحلیل وضعیت و شناخت علل و عوامل توسط اندیشمندان و پژوهشگران علوم انسانی شد. در این مقاله سعی شده به بررسی سبک زندگی شیعیان در شامات از قرن چهارم تا هفتم پرداخته شود.پس از چند سده پیشرفت تمدنی در جوامع اسلامی، هجوم دشمنان صلیبی و غیر صلیبی، جنگهای پیاپی و درگیریهای داخلی و نیز تکفیر مسلمانان از سوی برخی از مذاهب اسلامی، جامعه اسلامی عقبگردی به سمت و سوی جاهلیت داشت. به طوری که جوامع اسلامی، دچار دگرگونی فکری و رفتاری شدند و شیوههای نوین زندگی افراد در جامعه اسلامی، که دارای ارزشهای مذهبی و سنتی بود، از جامعه شیعی فاصله گرفت و این عقبگرد با پذیرش سایر فرهنگهای بلاد غیر اسلامی همراه شد. اینگونه سبک زندگی در افکار و رفتار، نه تنها عامل پیشرفت نشد، بلکه موجبات افزایش عقب افتادگی جوامع اسلامی و تسلط دشمنان دین و ملت شد. این دگرگونی در سبک زندگی شیعیان سبب تحلیل وضعیت و شناخت علل و عوامل توسط اندیشمندان و پژوهشگران علوم انسانی شد. در این مقاله سعی شده به بررسی سبک زندگی شیعیان در شامات از قرن چهارم تا هفتم پرداخته شود.موسسه آموزش عالی حوزوی امام رضا علیه السلام (وابسته به دفتر تبلیغات اسلامی)
مدیر مسئول : حجت الاسلام دکتر شمس الله مریجی
سردبیر و مدیر اجرایی : حجت الاسلام اصغر میرزاپورفصلنامه تخصصی اسلام پژوهان6شماره یازدهم-تابستان 9820190823تحدیث و واژههای همنشین و جانشینتحدیث و واژههای همنشین و جانشین691086924810.22081/iqiri.2019.69248FAابراهیمدستلاندانش پژوه سطح4 تاریخ و سیره پیامبر اعظم(ص) مؤسسه آموزش عالی حوزوی امام رضا(ع)Journal Article20190404خداوند برای هدایت بشر، هادیان و سفرائی را قرار داده است تا راه سعادت و هدایت را به واسطه آنها به مردم معرفی نماید، ایشان نیز برای درک حقیقت و شناخت دستورات و اراده الهی باید با عالم ملکوت در ارتباط باشند. یکی از راههای این ارتباط تحدیث است که همان گفتگوی انسان با ملائکه محسوب میگردد که در معنای اعم، ارتباط قلبی و سمعی شخص منتخب با عالم ملکوت است و شامل شخصی میشود که دارای مقام نبوت نبوده و لیکن برای اتمام حجت و تبیین شریعت و هدایت امت در بین مردم حضور دارد. در روایات معصومین، از لغات مختلفی در بیان این مقام و کیفیت آن سخن به میان آمده که برخی از این لغات در بیان کیفیت تحدیث کاربرد دارند که از الفاظ جانشین واژه تحدیث محسوب می شوند و عبارتند از؛ قذف، نکت، قرع، نقر و وقر و برخی دیگر که عبارتند از وحی و الهام، از الفاظ و معانی همنشین تحدیث هستند که در بیان مقام تحدیث کاربرد یافته اند. در این مقاله هر کدام از این لغات به تفکیک مورد بررسی قرار گرفته و تلاش شده که وجه افتراق و اشتراکی از آنها بدست آورده شود تا بر اساس آن کاربرد این الفاظ در روایات معصومین مبتنی بر وجوه کمی و کیفی تحدیث بدست آید.خداوند برای هدایت بشر، هادیان و سفرائی را قرار داده است تا راه سعادت و هدایت را به واسطه آنها به مردم معرفی نماید، ایشان نیز برای درک حقیقت و شناخت دستورات و اراده الهی باید با عالم ملکوت در ارتباط باشند. یکی از راههای این ارتباط تحدیث است که همان گفتگوی انسان با ملائکه محسوب میگردد که در معنای اعم، ارتباط قلبی و سمعی شخص منتخب با عالم ملکوت است و شامل شخصی میشود که دارای مقام نبوت نبوده و لیکن برای اتمام حجت و تبیین شریعت و هدایت امت در بین مردم حضور دارد. در روایات معصومین، از لغات مختلفی در بیان این مقام و کیفیت آن سخن به میان آمده که برخی از این لغات در بیان کیفیت تحدیث کاربرد دارند که از الفاظ جانشین واژه تحدیث محسوب می شوند و عبارتند از؛ قذف، نکت، قرع، نقر و وقر و برخی دیگر که عبارتند از وحی و الهام، از الفاظ و معانی همنشین تحدیث هستند که در بیان مقام تحدیث کاربرد یافته اند. در این مقاله هر کدام از این لغات به تفکیک مورد بررسی قرار گرفته و تلاش شده که وجه افتراق و اشتراکی از آنها بدست آورده شود تا بر اساس آن کاربرد این الفاظ در روایات معصومین مبتنی بر وجوه کمی و کیفی تحدیث بدست آید.موسسه آموزش عالی حوزوی امام رضا علیه السلام (وابسته به دفتر تبلیغات اسلامی)
مدیر مسئول : حجت الاسلام دکتر شمس الله مریجی
سردبیر و مدیر اجرایی : حجت الاسلام اصغر میرزاپورفصلنامه تخصصی اسلام پژوهان6شماره یازدهم-تابستان 9820190823وراثت و محیط از دیدگاه اسلام و نقش اراده در میان آنهاوراثت و محیط از دیدگاه اسلام و نقش اراده در میان آنها1091366924910.22081/iqiri.2019.69249FAاکبررفیعیدانش پژوه سطح3 رشته مشاوره اسلامی موسسه امام رضا(ع)Journal Article20190404انسان تربیتپذیر است و استعدادهای درونیاش در جریان تربیت به فعلیت میرسد. برخی امور همچون وراثت و محیط خانوادگی و اجتماعی بر روند تربیت انسان، تأثیرگذار هستند. <br />اگر چه شرایط منحصر به فرد و درونی شخص، از پذیرش تأثیرات تربیتی وراثت و محیط جلوگیری مینماید؛ ولی انتخاب همسر، ازدواج، وراثت، هماهنگی والدین، جامعه و حکومت، از عوامل زمینه ساز تربیت به حساب می آیند؛ زیرا انسان برخی از ویژگی های خویش را از طریق وراثت از والدین، هنگام لقاح دریافت میکند و برخی دیگر از ویژگیهایش را با تأثیر پذیری از محیط خانواده و جامعه کسب مینماید.انسان تربیتپذیر است و استعدادهای درونیاش در جریان تربیت به فعلیت میرسد. برخی امور همچون وراثت و محیط خانوادگی و اجتماعی بر روند تربیت انسان، تأثیرگذار هستند. <br /> اگر چه شرایط منحصر به فرد و درونی شخص، از پذیرش تأثیرات تربیتی وراثت و محیط جلوگیری مینماید؛ ولی انتخاب همسر، ازدواج، وراثت، هماهنگی والدین، جامعه و حکومت، از عوامل زمینه ساز تربیت به حساب می آیند؛ زیرا انسان برخی از ویژگی های خویش را از طریق وراثت از والدین، هنگام لقاح دریافت میکند و برخی دیگر از ویژگیهایش را با تأثیر پذیری از محیط خانواده و جامعه کسب مینماید.