دانش پژوه سطح سه شیعه شناسی مؤسسه آموزش عالی حوزوی امام رضا علیه السلام
چکیده
در طول تاریخ اسلام مسلمانان قرنها براى زیارت مزار پیغمبراکرم(ص) و قبور بزرگان بقیع بار سفر مىبستند و کسى مشکلى نداشت تا این که نوبت به ابن تیمیّه در قرن هفتم رسید. وی اولین کسی است که از این مسأله جلوگیری کرد و به حرمت آن فتوا داد و پیروان خود را از این کار منع کرد و گفت: «بار سفر بستن فقط براى رفتن به سه مسجد جایز و بقیّه موارد ممنوع است». دلیل او حدیثی است که در صحاح و به نقل از ابوهریره آمده است. به منظور تبیین این زاویه گیری در بین مسلمانان، ابتدا به بیان فتاوا و ادله مانعین شدّ رِحال (سفر برای زیارت) پرداخته و در کنار آن، ادله عقلی، آیات و روایات فریقین با استناد به منابع اهل سنت نقد و بررسی شده است و در نهایت با ارائه هفت دلیل مستند، نه تنها بی پایه بودن این نظریه آشکار میگردد، بلکه استحباب این عمل ارزشمند نیز به اثبات میرسد.
معرفت, محمد . (1391). شَدِّ رِحال؛سفر برای زیارت (نقدی بر عقائد وهابیت درمورد زیارت قبور). فصلنامه تخصصی اسلام پژوهان, 1(شماره دوم - زمستان 91), 73-88.
MLA
معرفت, محمد . "شَدِّ رِحال؛سفر برای زیارت (نقدی بر عقائد وهابیت درمورد زیارت قبور)", فصلنامه تخصصی اسلام پژوهان, 1, شماره دوم - زمستان 91, 1391, 73-88.
HARVARD
معرفت, محمد. (1391). 'شَدِّ رِحال؛سفر برای زیارت (نقدی بر عقائد وهابیت درمورد زیارت قبور)', فصلنامه تخصصی اسلام پژوهان, 1(شماره دوم - زمستان 91), pp. 73-88.
CHICAGO
محمد معرفت, "شَدِّ رِحال؛سفر برای زیارت (نقدی بر عقائد وهابیت درمورد زیارت قبور)," فصلنامه تخصصی اسلام پژوهان, 1 شماره دوم - زمستان 91 (1391): 73-88,
VANCOUVER
معرفت, محمد. شَدِّ رِحال؛سفر برای زیارت (نقدی بر عقائد وهابیت درمورد زیارت قبور). فصلنامه تخصصی اسلام پژوهان, 1391; 1(شماره دوم - زمستان 91): 73-88.