تأملی بر هویت شناسی و سودمندی تاریخ در فرهنگ و تمدن سازی

نویسنده

سردبیر

چکیده

بیان مسأله
از یک صد و پنجاه سال قبل که مدارس جدید و دانشگاه‏ها در ایران ایجاد شدند، دانش فقه و اصول، نقطه کانونی تحصیل در حوزه‏های علمیه شدند. هرچند فلسفه و تفسیر نیز آخرین رمق حیات را طی می‏کردند امّا متفکرانی همانند امام خمینی، علامه طباطبایی و... تکیه گاهی شدند تا آن شاخه‏ها، اندک رمقی یافته و با رسیدن جویبار خروشان انقلاب اسلامی و با «انفجار نور»، به شکوفایی و بهار علم و دانش امیدوار شوند. از دستآوردهای جمهوری اسلامی، می‏توان از مؤسسات آموزش عالی در همسایگی حوزه‏های علمیه نام برد که برای تحصیل طلاب در گرایش‏های تخصصی - تاریخ اسلام، تاریخ تشیّع، تاریخ اهل بیت( و... ـ در کنار فقه و اصول تأسیس شده است. تاریخ و بخصوص تاریخ اسلام و بطور اخص تاریخ تشیّع و تاریخ اهل بیت( کانون و منبع صدور فقه و سایر دانش‏های با مشرب اسلامی است. بسیاری معتقدند که تاریخ اسلام و جریان‏های سیاسی، فکری، اجتماعی و... تاریخ صدر اسلام؛ بستر فهم تمام دانش‏های اسلامی است. جریان غالب سیاسی، فکری، اجتماعی و... صدر اسلام در قبضه‏ی اهل سنت بوده است و علوم اهل بیت( وتشیع در حاشیه آن شکل گرفته است و به ناچار برای فهم سنت اسلامی با مشرب اهل بیت( باید تاریخ اسلام به نحو کامل بررسی شود تا علّت صدور بسیاری از روایت‏های شیعه بدست آید.

کلیدواژه‌ها