بیان مسأله از یک صد و پنجاه سال قبل که مدارس جدید و دانشگاهها در ایران ایجاد شدند، دانش فقه و اصول، نقطه کانونی تحصیل در حوزههای علمیه شدند. هرچند فلسفه و تفسیر نیز آخرین رمق حیات را طی میکردند امّا متفکرانی همانند امام خمینی، علامه طباطبایی و... تکیه گاهی شدند تا آن شاخهها، اندک رمقی یافته و با رسیدن جویبار خروشان انقلاب اسلامی و با «انفجار نور»، به شکوفایی و بهار علم و دانش امیدوار شوند. از دستآوردهای جمهوری اسلامی، میتوان از مؤسسات آموزش عالی در همسایگی حوزههای علمیه نام برد که برای تحصیل طلاب در گرایشهای تخصصی - تاریخ اسلام، تاریخ تشیّع، تاریخ اهل بیت( و... ـ در کنار فقه و اصول تأسیس شده است. تاریخ و بخصوص تاریخ اسلام و بطور اخص تاریخ تشیّع و تاریخ اهل بیت( کانون و منبع صدور فقه و سایر دانشهای با مشرب اسلامی است. بسیاری معتقدند که تاریخ اسلام و جریانهای سیاسی، فکری، اجتماعی و... تاریخ صدر اسلام؛ بستر فهم تمام دانشهای اسلامی است. جریان غالب سیاسی، فکری، اجتماعی و... صدر اسلام در قبضهی اهل سنت بوده است و علوم اهل بیت( وتشیع در حاشیه آن شکل گرفته است و به ناچار برای فهم سنت اسلامی با مشرب اهل بیت( باید تاریخ اسلام به نحو کامل بررسی شود تا علّت صدور بسیاری از روایتهای شیعه بدست آید.
)