گونه شناسی سیره امیرمؤمنان علی(ع) در مواجهه با خطای کارگزاران
Document Type : Research
Author
دانش‌پژوه سطح 3 تاریخ و سیره اهل بیت(ع)
10.22081/iqiri.2019.69494
Abstract
تلاش این پژوهش بر آن است که روشن کند روش امیرمؤمنان(ع) در مقابل اشتباهات کارگزارانش چگونه بوده است. در این راستا به بررسی چند نوع خطا از طرف کارگزاران امام و عکس العمل امیرمؤمنان(ع) در مقابل آنها پرداخته شد و به این نتیجه رسیدیم که در مقابل خطای اقتصادی، روش امام قاطعیت و برخورد سخت بوده است. در مقابل خطای سیاسی کارگزاران، اگر فرد خاطی به خاطر اشتباه در تشخیص خطا کرده بود، روش امام مدارا و تلاش برای بالا بردن درک کارگزار از سیاست اسلامی بود. اما اگر اشتباه به خاطر سوء نیت و عدم صلاحیت فرد بود، روش امام توبیخ و عزل کارگزار بود. در عین حال از نظر امام(ع) حفظ مصالح حکومت اسلامی و اصول حکمرانی دینی بر همه چیز مقدم بوده است. در خطاهای فرهنگی نیز که به معنی دوری از ساده زیستی است، سیره امام(ع)صرف توبیخ و توصیه به زهد بوده است. در مورد خطای نظامی کارگزاران، سیره حضرت(ع) توبیخ و تذکر به فرد خاطی و حتی عزل موقت او جهت رسیدن به پیروزی در جنگ بوده است.
تلاش این پژوهش بر آن است که روشن کند روش امیرمؤمنان(ع) در مقابل اشتباهات کارگزارانش چگونه بوده است. در این راستا به بررسی چند نوع خطا از طرف کارگزاران امام و عکس العمل امیرمؤمنان(ع) در مقابل آنها پرداخته شد و به این نتیجه رسیدیم که در مقابل خطای اقتصادی، روش امام قاطعیت و برخورد سخت بوده است. در مقابل خطای سیاسی کارگزاران، اگر فرد خاطی به خاطر اشتباه در تشخیص خطا کرده بود، روش امام مدارا و تلاش برای بالا بردن درک کارگزار از سیاست اسلامی بود. اما اگر اشتباه به خاطر سوء نیت و عدم صلاحیت فرد بود، روش امام توبیخ و عزل کارگزار بود. در عین حال از نظر امام(ع) حفظ مصالح حکومت اسلامی و اصول حکمرانی دینی بر همه چیز مقدم بوده است. در خطاهای فرهنگی نیز که به معنی دوری از ساده زیستی است، سیره امام(ع)صرف توبیخ و توصیه به زهد بوده است. در مورد خطای نظامی کارگزاران، سیره حضرت(ع) توبیخ و تذکر به فرد خاطی و حتی عزل موقت او جهت رسیدن به پیروزی در جنگ بوده است.
تلاش این پژوهش بر آن است که روشن کند روش امیرمؤمنان(ع) در مقابل اشتباهات کارگزارانش چگونه بوده است. در این راستا به بررسی چند نوع خطا از طرف کارگزاران امام و عکس العمل امیرمؤمنان(ع) در مقابل آنها پرداخته شد و به این نتیجه رسیدیم که در مقابل خطای اقتصادی، روش امام قاطعیت و برخورد سخت بوده است. در مقابل خطای سیاسی کارگزاران، اگر فرد خاطی به خاطر اشتباه در تشخیص خطا کرده بود، روش امام مدارا و تلاش برای بالا بردن درک کارگزار از سیاست اسلامی بود. اما اگر اشتباه به خاطر سوء نیت و عدم صلاحیت فرد بود، روش امام توبیخ و عزل کارگزار بود. در عین حال از نظر امام(ع) حفظ مصالح حکومت اسلامی و اصول حکمرانی دینی بر همه چیز مقدم بوده است. در خطاهای فرهنگی نیز که به معنی دوری از ساده زیستی است، سیره امام(ع)صرف توبیخ و توصیه به زهد بوده است. در مورد خطای نظامی کارگزاران، سیره حضرت(ع) توبیخ و تذکر به فرد خاطی و حتی عزل موقت او جهت رسیدن به پیروزی در جنگ بوده است.
Keywords
)