همیشه دین و دینداری یکی از کاربردیترین مسائل زندگی بوده، اما دینورزی زمانی ارزشمند، محرکساز و باعث تقرب به سوی خداست که با ارزشهای اخلاقی همراه باشد. شاخصهای اخلاقی در دینداری، الگوی مناسبی است تا هر شخصی بتواند بهوسیله آنها میزان دینورزی حقیقی خویش را بسنجد؛ لذا پژوهش حاضر با روش تحلیلی درصدد کشف و ارائه شاخصهای اخلاقی در دینداری از منظر قرآن و احادیث بوده است. یافتههای پژوهش در منابع دینی، نشانگر دو دسته از شاخصهای فردی و اجتماعی در دینورزی اخلاقی بوده که کسبآگاهی دینی، مدیریت عقل، نگرش الهی، امید، نشاط، صداقت، عملعبادی، آسیبشناسی، آخرتگرایی و تقوا در شاخصهای اخلاق فردی، و انصاف، انعطافپذیری، تعصب نداشتن، دلرحمی، دینپروری، دوری از تمسخر، تواضع، امانتداری، وفایبهعهد، امربهمعروف و نهیازمنکر در شاخصهای اخلاق اجتماعی در دینورزی قرار گرفتهاند.