تبیین ویژگی‌های سالک الی الله ( با تأکید بر خطبه 220 نهج‌البلاغه)

نوع مقاله : پژوهشی

نویسنده

طلبه درس خارج حوزه علمیه قم و سطح4 رشته تاریخ و سیره پیامبراعظم(ص)

10.22081/iqiri.2023.75683

چکیده

هر کس با هر میزان شناخت از خود و دیگران، به روشنی درمی­یابد که انسان نه تنها موجودی ایستا نیست، بلکه در حال حرکت به سوی ابدیت است. ابدیتی که به تصریح قرآن، عرفان و برهان، انسان زمینی به معراج نرفته نه قدرت تصور و ادراک آن را دارد و نه توان رؤیت و مشاهده آن را. نهایت ادراک این بشر گرفتار در حجب ظلمانی شنیدن اوصاف ابدیت است، آن­هم در کلام از جان برخاسته آنانکه از خود گسسته­اند و به حقیقت پیوسته­اند.
شوق باطنی تشنگان این مسیر در رسیدن به مقصود از یکسو و بی­خبری انسان از خطرها و موانع طریق از سوی دیگر زمینه­ای را فراهم کرده است تا شیاطینی انسان­نما خود را سالکانی واصل و عارفانی کامل رقم زنند و عده­ای ساده لوح را که به حکم فطرت تشنه آبی هستند به سرابی ره نمایند و بدین­وسیله برای خود مال و منالی فراهم آورده، مرید و متابعانی دست و پا کنند و شهرت و ریاستی بهم زنند. برای برون رفت از این مسیر و هدایت بشریت به سوی صراط مستقیم لازم است سلوک عرفانی اهل بیتb تبیین گردد تا پاسخی درخور به شوق باطنی تشنگان مسیر رستگاری باشد.
از این رو در مقاله حاضر به واکاوی خطبه 220 نهج­البلاغه پرداخته و شاخصه­های سالک الی الله را از منظر امیرالمؤمنین علی بن ابی­طالبj در حد وسع خود تبیین خواهیم کرد تا چراغی برای هدایت بشر گرفتار در حجب ظلمانی گردد.

کلیدواژه‌ها