بررسی خلقت انسان در عالم ذر از منظر روایات اهل‌بیت(ع)

نوع مقاله : پژوهشی

نویسنده

حوزوی

10.22081/iqiri.2025.70006.1167

چکیده

خداوند عزوجل چون دارای صفت خالقیت است به طور استمرار خلق می‌کند یکی از دوره‌های خلقت خداوند دوره خلقت انسان است، خداوند در این دوره مهم‌ترین گوهر خود یعنی ولایت را بر تمام موجودات عرضه کرد و از میان موجودات فقط انسان پذیرای این گوهر شد لکن نوع پذیرش انسان‌ها هم متفاوت بود برخی صادقانه پذیرفتند و برخی کاذبانه به همین خاطر دو طینت به وجود آمد طینتی مناسب کاذبین یعنی سجین وطینتی مناسب صادقین یعنی علیین و چون اکثر افرادی هم که قبول کردند قبولشان همراه شرک بود؛ یعنی هم قبول داشتند وهم شرک نسبت به آن داشتند به همین خاطر طینت‌ها مخلوط شد و انسان خلق شد انسانی که دارای طینت علیین و انسانی که دارای طینت سجین انسانی که وجود شر در طینتش سرشته شده و انسانی که خیر در طینتش سرشته شده است و به همین خاطر انسان گناه می‌کند؛ چون هم دارای ایمان و خیر وقبول ولایت است وهم دارای عدم ولایت و خیر وشر است. این دو در وجودش نهادینه شده است که امام صادقA می فرماید ما اصل خیر هستیم و هر طاعتی فرع ماست و دشمنان ما اصل شر هستند و هر معصیتی فرع انهاست، وهر معصیتی از انسان به خاطر وجود آن شر در وجود انسان است و هر طاعتی به خاطر وجود خیر در انسان است و این نشان می‌دهد که جریان سقیفه و جریان امامت یک حقیقت مستمره در وجود انسان‌ها است.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار