سیره ی امام علی(ع) در مواجهه با اغتشاشگران

نوع مقاله : پژوهشی

نویسنده

دانش پژوه سطح 3 تاریخ اسلام موسسه آموزش عالی حوزوی امام رضا علیه السلام

10.22081/iqiri.2024.67650.1140

چکیده

وقوع تجمعات و اعتراضات اجتماعی علیه جوانب مختلف جزئی و کلی مرتبط با حکومت‌ها امری رایج و حتی اجتناب ناپذیر است. امروزه شاهدیم هر ازگاهی در کشورهای مختلف اعتراضاتی به شکل‌های گوناگون به‌وقوع می‌پیوندد و گاه به خشونت و آشوب کشیده می‌شوند. امام علی(ع) در مواجهه با معترضان و مخالفان و آشوبگران حکومت خود، مراتب و حدودی را رعایت و دستوراتی را صادر کردند؛ با توجه به جایگاه ایشان به عنوان امام معصوم، می‌توان گفت این دستورات دستور اسلام است و هرقدر رفتار ما بر آنها بیشتر منطبق باشد، آن رفتار اسلامی‌تر خواهد بود. ایشان در مورد فحاشان اجازه‌ی برخورد فیزیکی و ضرب و شتم نمی‌دهند مخصوصا نسبت به کتک زدن بانوان که نهی امام بسیار شدیدتر است. ایشان در مورد مخالفان خود قصاص قبل از جنایت نمی‌کنند و پس از آنکه مخالفان قصد خود را آشکار می کنند نیز تا جایی که ممکن است به آنها فرصت می دهند و مدارا می کنند و به ارشاد و نصیحت می‌پردازند تا اگر راهی برای بازگشت آن افراد وجود دارد این راه مسدود نگردد و حجت بر ایشان تمام گردد. هنگامی که امام دست به مقابله مسلحانه با آنها می زند نیز حدود و مراتبی رعایت می شود، افرادی که خسارتی نزده بودند یا خطری نداشتند به امر ایشان رها می شدند. از بین افرادی که مقاومت می کردند، گروهی زخمی می شدند اما امام از کشتن آنها نهی می کرد و افرادی که مرتکب جنایت شده بودند یا برای جلوگیری از اعمالشان راهی جز قتلشان وجود نداشت، کشته می شدند.

کلیدواژه‌ها