تاریخ، تا به حال شاهد مکارم اخلاقی بس شگفت از اولیاى الهى بوده است. ولی در دنیای امروز بحث اسوه پذیری از سبک زندگی اولیاء الهی، مواجه شده با مکاتب گوناگون فکری در دنیای مدرنیته و پست مدرن که در پی انسان محوری به جای خدا محوری هستند. علم ورزی نوین منابع معرفت را در تجربه خلاصه میکند و خود را محروم از منابع معرفتی یعنی وحی، عقل و شهود میکند. با این همه اسلام ناب با منابع معرفتی که در اختیار دارد در صدد است تا انسانها را به سوی کمال مطلق و نور مطلق هدایت کند و در این مسیر از اصل اسوه پذیری و الگو پذیری غافل نبوده است و اسلام ناب با منابع معرفتی که در اختیار دارد در صدد است تا انسانهایی به عنوان اسوه و الگو معرفی شوند. در قرآن نیز انسانهایی به عنوان اسوه و الگو معرفی شدهاند. اما آنچه به عنوان هدف مشخص در این نوشته دنبال میشود الگو بودن حضرت فاطمه زهرا3 به عنوان یک انسان معصوم و مورد انتخاب از طرف خداوند متعال است. پژوهش حاضر از نوع کتابخانهای و با روش توصیفی-تحلیلی سامان یافته است که اهمیت اسوهپذیرى از سبک زندگی فاطمى اولین دستاور این پژوهش است که جهت گیری بحث را با دنیای مدرنیته مشخص میکند.
صالحی, نور الله . (1401). کاربرد نظریة اعتباریات علامه طباطبایی(ره) در علم اقتصاد: اعتبار پول و اعتبار منبع عمومی از پول. فصلنامه تخصصی اسلام پژوهان, 9(شماره بیست و دوم- تابستان 1401), 29-50. doi: 10.22081/iqiri.2022.74217
MLA
نور الله صالحی. "کاربرد نظریة اعتباریات علامه طباطبایی(ره) در علم اقتصاد: اعتبار پول و اعتبار منبع عمومی از پول", فصلنامه تخصصی اسلام پژوهان, 9, شماره بیست و دوم- تابستان 1401, 1401, 29-50. doi: 10.22081/iqiri.2022.74217
HARVARD
صالحی, نور الله. (1401). 'کاربرد نظریة اعتباریات علامه طباطبایی(ره) در علم اقتصاد: اعتبار پول و اعتبار منبع عمومی از پول', فصلنامه تخصصی اسلام پژوهان, 9(شماره بیست و دوم- تابستان 1401), pp. 29-50. doi: 10.22081/iqiri.2022.74217
CHICAGO
نور الله صالحی, "کاربرد نظریة اعتباریات علامه طباطبایی(ره) در علم اقتصاد: اعتبار پول و اعتبار منبع عمومی از پول," فصلنامه تخصصی اسلام پژوهان, 9 شماره بیست و دوم- تابستان 1401 (1401): 29-50, doi: 10.22081/iqiri.2022.74217
VANCOUVER
صالحی, نور الله. کاربرد نظریة اعتباریات علامه طباطبایی(ره) در علم اقتصاد: اعتبار پول و اعتبار منبع عمومی از پول. فصلنامه تخصصی اسلام پژوهان, 1401; 9(شماره بیست و دوم- تابستان 1401): 29-50. doi: 10.22081/iqiri.2022.74217